Onlangs verscheen er een mooi artikel over mijn werk in het VOG Magazine, een inspirerend en vakinhoudelijk magazine vol actuele onderwerpen op het gebied van voorplanting, obstetrie en gynaecologie. VOG Magazine wordt uitgegeven voor zorgprofessionals.
Omdat het artikel in een vakblad staat is mijn ego best gestreeld, ik hecht veel waarde aan erkenning van zorgprofessionals, daarom extra trots op deze publicatie.
Inge Berken (51), moeder van een dochter en een zoon werkt al 18 jaar als afdelings-secretaresse op de geboorteafdeling van het Spaarne Gasthuis is Haarlem én werkt ongeveer even zo lang als geboortefotograaf. Met haar foto’s legt zijn de intimiteit van een bevalling vast.
“IK FOTOGRAFEER DE LIEFDE WAARIN EEN BABY GEBOREN WORDT”
Afdelingssecretaresse en geboortefotograaf, hoe is dat zo gekomen?
Dat is een toevalligheid. Ik werkte al als zelfstandig fotograaf toen ik in dienst kwam bij het Spaarne Gasthuis. Tijdens de zwangerschap van mijn zoon volgde ik uit interesse voor medische zaken de opleiding tot doktersassistente en liep daarna mijn stage op de poli Gynaecologie & Verloskunde. Al vrij snel kwam er een vacature op de geboorteafdeling vrij en daar ben ik toen aangenomen als afdelingssecretaresse.
Al ver daarvoor had ik de wens om ooit eens een geboorte te mogen fotograferen, het specialisme heeft me altijd al gefascineerd en dat werd alleen nog maar groter. Tot de dag, nu 18 jaar geleden, dat een kennis mij vroeg of ik de geboorte van haar dochter wilde
fotograferen. Die kans greep ik met beide handen aan en dat was de start van een nieuw beroep. Tot op de dag van vandaag doe ik dat nog steeds met heel veel plezier. De combinatie van mijn twee banen maakt mij echt heel gelukkig. Ik heb de voordelen van het werken als zelfstandige én ik heb de leukste collega’s die ik me maar kan wensen. De hectische dynamiek van het werken op een geboorteafdeling is iets waar ik niet zonder zou kunnen.
Wat is de geschiedenis van geboortefotografie?
Toen ik 18 jaar geleden mijn eerste geboorte fotografeerde kende ik niemand in Nederland die dit ook deed. Na wat zoeken op internet kwam ik op websites van Amerikaanse geboortefotografen terecht, daar stond het toen ook in de kinderschoenen.
Hoe komen mensen bij jou terecht?
Veel mensen denken vaak dat mijn klanten mij weten te vinden door mijn werk op de
geboorteafdeling. Ik begrijp die gedachte wel maar toch is dit niet het geval, het zijn echt twee verschillende banen. Door mond-tot-mondreclame, maar ook via mijn website en mijn Instagrampagina komen zwangeren of hun partner bij mij terecht.
De meeste van mijn klanten komen uit de regio Haarlem en Amsterdam en daarom is de kans groot dat ze in het Spaarne Gasthuis gaan bevallen. Dan zien mijn collega’s mij in een hele andere rol. Als ik dan als geboortefotograaf op de afdeling kom is mijn werkrelatie met hen ineens heel anders, ineens ben ik onderdeel van het geboorteteam. Ik voel me op dat moment elke keer weer ontzettend welkom, omdat iedereen altijd heel enthousiast reageert als ik met mijn fotokoffer de afdeling op kom rollen. Ik ken de artsen en verpleegkundigen allemaal goed en dat maakt mijn werk wel makkelijker. Ik voel dat ik hun vertrouwen heb en me vrij kan bewegen. Ook mag ik mee naar de OK wanneer het uiteindelijk een sectio wordt. Met name dat laatste is voor de ouders enorm belangrijk en wordt dan ook ontzettend gewaardeerd.
Wat is er zo mooi aan geboortefotografie?
Het beeld dat veel mensen nog steeds hebben bij geboortefotografie zijn bloederige frontale en expliciete foto’s van een baby die geboren wordt. Maar dit is niet mijn manier van fotograferen. Natuurlijk draait het om de geboorte van nieuw leven maar ik wil met mijn fotografie vooral een compleet verhaal vertellen. De liefde tussen de ouders, alle emoties die de revue passeren en de verwondering als de baby geboren is, details die ogenschijnlijk niet meteen belangrijk zijn maar later van onschatbare waarde blijken te zijn. Met mijn foto’s wil ik steeds weer het fascinerende verhaal van nieuw leven vertellen op een smaakvolle manier vol emotie.
Bevalling verwerken
Een enquête van een maandblad voor jonge ouders wees uit dat 85 procent van de vrouwen die foto’s heeft van haar bevalling aan geeft dat het terugkijken van deze foto’s hen helpt bij de verwerking, ook als de bevalling naar wens verliep. Mijn ervaring is ook dat in geval van complicaties bij moeder of kind, foto’s enorm helpen bij de verwerking. Door het bekijken van de foto’s kunnen ze de puzzelstukjes op hun plek leggen. Door trauma kunnen de mooie momenten snel vervagen, dat is zonde. Dat ik die momenten voor ze heb vastgelegd kan enorm helend werken.
Heb je nog tips voor verpleegkundigen?
Als er geen geboortefotograaf aanwezig is maakt de partner meestal de foto’s. Daardoor staan zij er zelf niet op. Stel voor om wat foto’s te maken waar iedereen op staat, juist de foto’s die niet geposeerd zijn. Het lijkt een simpele tip maar ik snap dat het door de werkdruk niet altijd een prioriteit is. Maar het wordt ontzettend gewaardeerd! En wellicht bieden de foto’s in dit artikel en op mijn website ook wat inspiratie voor het moment dat je als verpleegkundige wordt gevraagd wat foto’s te maken.
www.ingefotografie.nl
www.instagram.com/ingefotografie.nl
